زنجبیل از قدیمی‌ترین گیاهان داروی و ادویه‌ای مشرق زمین است و به عنوان ادویه در بیشتر غذاهای آسیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زراعت و فرآوری گياهان در ظرف¬های مخصوص كشت به‌عنوان يك راهبرد برجسته در صنایع گلخانه¬ای رواج یافته است. در مقايسه با كشت مزرعه¬اي، حجم بستر كشتي كه براي هر گياه استفاده می‌شود، بسيار کاهش‌یافته و رشد گياه به ميزان زيادي تحت تأثیر ويژگي¬هاي فيزيكي و شيميايي بستر كشت قرار مي¬گيرد. بنابراين مديريت مناسب بستر گياهان گلداني، باعث توليد گياهاني باکیفیت مناسب خواهد شد. يك بستر كشت مناسب افزون برداشتن ويژگي¬هاي مطلوب فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي، بايد در دسترس، به نسبت ارزان، پايدار و به‌اندازه كافي سبك باشد تا كار با آن آسان‌تر و هزينه حمل‌ونقل آن ازنظر اقتصادي سودآور و به‌صرفه باشد. در این تحقیق اثر 3 نوع متفاوت از بستر کشت شامل فقط ماسه، فقط پرلیت و مخلوط ماسه و پرلیت به نسبت مساوی (50%-50%) بر خصوصیات اندام هوایی و زیر زمینی گیاه ریزوم دار زنجبیل مطالعه شد. آزمایش بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار در گلخانه¬های تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد، تهران انجام شد. نتایج نشان داد که نوع محیط کشت اثر معنی¬دار بر خصوصیات ریزوم شامل، وزن تر، وزن خشک، درصد ماده خشک و محتوای سدیم داشت. همچنین، در محیط¬های کشت مختلف، سطح برگ، اسیدیته بستر و هدایت الکتریکی بستر بطور معنی¬دار متفاوت بود. نتایج این تحقیق تائید کرد که با لحاظ کردن مناسب¬ترین بستر کشت (محیط کشت مخلوط ماسه و پرلیت) بیشترین عملکرد وزن تر ریزوم قابل استحصال است.