آب، نبض حیات در کره خاکی است. بحران آب، یکی از بزرگ ترین چالش های عصر حاضر است که می تواند علت بسیاری از تحولات جهان باشد. فقدان و کمبود منابع آبی، به عنوان یک عامل اثرگذار می تواند سد راه توسعه کشور شود و در نتیجه ایجاد ظرفیت های جدید ، بسیار پرهزینه خواهد بود . در ایران کمبود آب یکی از عوامل محدود کننده اصلی توسعه فعالیت های اقتصادی در دهه های آینده به شمار می رود. منطقه سیستان به علت نوسانات شدید آب هیرمند، با منشا طبیعی یا انسانی، به صورت دوره ای با بحران آب مواجه بوده که اینک به شکل خشکسالی نمایان شده است. هدف این مقاله بررسی دلایل بروز مشکل آب و پیامدهای آن در منطقه سیستان است. تا با استفاده از تجارب ادوار گذشته خشکسالی و مطالعه وضع موجود، راهکارهای عملی جهت برون رفت از مشکل پیدا نمود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی است و برای جمع آوری منابع از روش کتابخانه ای – اسنادی استفاده شده است. براساس یافته های تحقیق، عمل نکردن دولت افغانستان به تعهد خود در پرداخت حق آبه سیستان، تبخیر شدید آب، انتقال آب به زاهدان را از عوامل موثر در بروز بحران آب می باشد. لزوم بازنگری در فرهنگ مصرف آب و مدیریت کنترل و حفظ منابع آب و گذر از آبیاری سنتی در کشاورزی به آبیاری مدرن، می تواند مدخلی جهت برون رفت از وضع موجود به وضع مطلوب به شمار آید.