در حال حاضر با توجه به خشکسالی‌های اخیر آب شیرین قابل استفاده برای کشت و کارگیاهان زراعی و دارویی در حال کاهش می‌باشد، بنابراین لازم است با بهره¬برداری از تکنیک‌های جدید به زراعی از جمله پرایمینگ از آب‌های شور و لب‌شور برای آبیاری این محصولات استفاده گردد. این تحقیق با هدف بررسی اثر پرایمینگ بذر با کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بیوسوپرفسفات ارتفاع، تعداد شاخه‌های جانبی و خصوصیات بیوشیمیایی بابونه آلمانی تحت تأثیر تنش شوری در سال 1401 به صورت آزمایش گلخانه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. تیمار‌های آزمایش شامل 5 سطح تنش شوری آب (شاهد، 2، 4، 6 و 8 دسی‌زیمنس‌بر‌متر) و سه سطح تلقیح کود بیولوژیک با بذر شامل (بدون تلقیح (شاهد)، تلقیح بذر با کود نیتروکسین و تلقیح بذر با کود بیوسوپرفسفات) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری ارتفاع بوته بصورت معنی‌داری کاهش و میزان پرولین و قند‌های محلول افزایش یافت. به طوری که با افزایش سطوح شوری از تیمار شاهد به 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر محتوای پرولین برگ بابونه آلمانی به ترتیب 48/5، 6/32، 69/6 و 2/91 درصد افزایش یافت. از نظر محتوای پرولین برگ بوته بابونه در سطح شوری شاهد و شوری 2 دسی زیمنس بر متر و همچنین بین سطوح شوری 6 و 8 دسی زیمنس بر متر تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد تلقیح بذور با کود‌های نیتروکسین و بیوسوپرفسفات نسبت به تیمار عدم تلقیح منجر به بهبود خصوصیات رشدی گیاه در شرایط تنش شوری شد. به طورکلی نتایج این تحقیق بیان¬گر آن است که تلقیح بذور بابونه آلمانی با کودهای مورد بررسی در این تحقیق در شرایط شور می‌تواند منجر به کاهش اثرات منفی تنش شوری بر خصوصیات کمی گیاه گردد.