پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر پرایمینگ بذر با کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بیوسوپرفسفات بر درصد سبزشدن و استقرار گیاه دارویی بابونه آلمانی تحت تأثیر تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی و در محیط گلدانی اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل 5 سطح تنش شوری آب (آب شهر (شاهد)، 2، 4، 6 و 8 دسی‌زیمنس‌بر‌متر) و سه سطح تلقیح کود بیولوژیک با بذر شامل (بدون تلقیح (شاهد)، تلقیح بذر با کود نیتروکسین و تلقیح بذر با کود بیوسوپرفسفات) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری، درصد سبز‌شدن نهایی بذور بصورت معنی‌داری کاهش یافت. نتایج نشان داد که درصد سبز شدن بذور بابونه آلمانی با افزایش میزان شوری از تیمار شاهد به 2، 4، 6 و 8 دسی‌زیمنس‌بر متر به ترتیب 7/6، 16، 9/25 و 6/31 درصد کاهش یافت. همچنین نتایج تلقیح بذور با کودهای بیولوژیک حاکی از آن بود که تلقیح بذر با دو کود بیولوژیک بیوسوپرفسفات و کود بیولوژیک نیتروکسین درصد سبزشدن بذور بابونه را به ترتیب 8/7 و 6/11 درصد نسبت به تیمار بدون پرایمینگ افزایش داد. بین دو کود بیولوژیک مورد بررسی اختلاف معنی‌داری از این نظر مشاهده نشد. بنظر می‌رسد کاربرد محرک‌های رشد مثل کودهای بیولوژیک در مرحله استقرار گیاه دارویی بابونه آلمانی تحت تنش شوری، تاثیر امیدبخشی بر میزان سبزشدن و استقرار بذور گیاه داشته باشد.