کاتچین ها از اجزای زیست فعال پلی فنلی موجود در چای سبز هستند. مقاله حاضر، مطالعات مربوط به فعالیت های ضد سرطانی چای و کاتچین ها و مکانیسم ضد سرطانی آنها را بررسی می کند. کارکرد کاتچین‌های چای در بسیاری از سرطان‌ها، مانند سرطان‌های زنان، سرطان‌های دستگاه گوارش، گلیوما ، سرطان‌های کبد و کیسه صفرا، سرطان ریه و غیره مورد بررسی قرار گرفته است. از بین بردن رادیکال های آزاد، سرکوب متاستاز در سلول های سرطانی، بهبود عملکرد سیستم ایمنی، تعامل و هم افزایی با سایر داروهای ضد سرطان، و همچنین تنظیم مسیرهای پیامرسانی از جمله مکانیسم های این ترکیبات در پیشگیری و درمان سرطان بوده است. علیرغم تمامی جنبه های مثبت این ترکیبات در درمان سرطان، متاسفانه فراهمی زیستی پایین کاتچین ها استفاده از آن ها را محدود کرده است. کاتچین‌ها به خوبی جذب نمی‌شوند و در دستگاه گوارش ناپایدار هستند این امر پتانسیل درمانی آنها را کاهش می دهد. بنابراین، این واقعیت که اثرات بیولوژیکی EGCG به عنوان یکی از مهمترین کاتچین های چای سبز در مطالعات برون تنی و درون تنی همیشه یکسان نیست، شاهدی بر این مدعا است. تحت شرایط فیزیولوژیکی، کاتچین ها به سرعت متابولیزه می شوند و صرفه نظر از روش تجویز، تخریب شده یا به مولکول های پرواکسیدان تبدیل می شوند.