طبيعت، با وجود مقاومت و استحكام خود از حساس ترين و شكننده ترين اكوسيستم ها ي جهان به شمار می آید. در ساليان اخير در ااثر عواملي از قبيل گسترش شهر ها، احداث جاده ها، بهره بردار ي بي رويه از منابع و گردشگري در كوهستان، مسائلي همچون تغییرات آب وهوايي، فرسايش خاك ، سيل ، تخريب پوشش گياهان بومي و جايگزينی با گياهان غير بومي بروز كرده اند. در بکارگیری گیاهان بومی در منظر شهری، استفاده از طراحی کاشت مناسب ورعایت اصول طراحی منظر به منظور ایجاد فضای سبز زیبا و مورد پسند شهروندان بسیار مهم است. در مقاله حاضر مزایا ومحدودیت های ناشی از کشت گیاهان بومی در فضای سبز شهری و همچنین عوامل موثر در طراحی مناسب این گونه ها با تاکید برمناطق خشک بررسی شده است. و این موضوع به طور موردی در پارک کوهستانی معراج (شهرداری منطقه 7 شیراز) در اين پژوهش از روش تحقيق تحليلي_توصيفي استفاده شده و منابع كابخانه ای اصليترين منابع مطالعاتي بوده اند كه در كنار اطلاعاتي كه به صورت ميداني از بستر طراحي گردآوري گرديده اند، منابع مطالعاتي را تشكيل ميدهند.واستفاده از گیاهان بومی در طراحی این پارک بررسی شده است که در نتيجه ، منظري طبيعي و پايدار و سازگار با محيط ارا ئه شده است كه مي تواند الگويي قابل تعميم برای طراحی پارکهای كوهستاني باشد . پاركهايي كه علاوه بر هزينه هاي نگهداري پايين ، به واسطه سازگار ي با كوهستان ، تبديل به مكاني مناسب براي حفاظت از گياهان بومي میباشند.