بی گمان جمال یا زیبایی دلکش ترین پدیده هستی است و ادراک زیبایی نیز برجسته ترین امتیاز معنوی محسوب می شود.انسان همواره زیبایی را تجربه نموده و مجذوب آن شده است، از این رو همواره به آفرینش آن دست زده است. اما هنگامیکه شهر و فضای شهری به عنوان یک بستر مکانی و فرهنگی، محل عرضه هنر می شود؛ زیبایی شناختی، کارکرد و هویت هنر تحت تاثیر قرار گرفته و هنر به مثابه یک محرک معنا می یابد. از اینرو اهمیت توجه به ابعاد زیبایی شناسی در محیط شهری را می توان در نقش آن در کل تجربه ای که از محیط شهری می توان داشت، دانست. در روزگار پرشتاب شهرنشینی کنونی، بی توجهی به عرصه های هنری در زندگی شهری، ملموس است، اما بی انصافی است که محیط شهری خود را به طور کامل عاری از هرگونه عناصر زیبایی شناسی ببینیم. در این پژوهش سعی برآن داریم تا به تاثیر این عناصر بر رفتار مردم بپردازیم. دغدغه اصلی از انجام این پژوهش، بررسی این موضوع است که هنر خیابانی در شهرمان چه تاثیری بر طبع زیبایی شناسانه و رفتار مردم دارد، و به چه صورت می توان از نتیجه این بازخوردها و پاسخ ها برای بهبود شرایط فعلی استفاده کرد