بافت های تاریخی امروزه بخشی از بافت شهر های کشور به یادگار مانده از یک یا دو قرن گذشته و حتی نیمه ی اول قرن حاضر می باشندکه اکثر آنها علی رغم واجد ارزش بودن از نظر تاریخی –فرهنگی به فرسودگی گرائیده اند. بهسازی و نوسازی در بافت های فرسوده شهری از جمله چالش های مهم فرا روی مدیریت شهری در کشور های در حال توسعه می باشد . شناسایی وضعیت کالبدی و عملکردی این بافت ها به منظور برنامه ریزی و مدیریت ونگهداری آنها از اقدامات اولیه و مهمی است که باید صورت پذیرد .نوسازی بافت های فرسوده ضرورتی است که در سطح ملی و کلان پشتوانه های متعدد قانونی و پشتیبانی برای آن در نظر گرفته شده است .طبق قانون سالانه 10 درصد از بافت های فرسوده باید نوسازی گردد که به منظور تحقق این هدف ،در قالب ستاد باز آفرینی که در سطوح ملی تا شهر ستانی تعریف شده ،برای همه دستگاههای دولتی و عمومی تعیین نقش و وظیفه می گردد .با توجه به ماهیت میان بخشی موضوع ولزوم همکاری کنشگران ضرورت طراحی نظام مدیریت یکپارچه در این حوزه احساس می شود .