معلولیت از هر نوعی اتفاقی هست که هر شخصی و در هر شرایطی امکان ابتلاء به آن را دارد مخصوصا معلولیتی که بر اثر تروما یا بیماری به وجود بیاید که مسیر زندگی شخص را برای همیشه دگرگون خواهد کرد.بیماری ژنتیکی آر.پی یکی از شایع ترین معلولیت های بینایی هست که بتدریج قسمت اعظم بینایی فرد را با اختلال جدی مواجه می سازد که نقص در مهارت های ارتباطی و سازگاری با شرایط جدید از بدیهی ترین تبعات این نوع معلولیت بینایی می باشد. هدف از این پژوهش، نقش توانمندسازی اثر بخش جهت تقلیل آسیب های اجتماعی ناشی از معلولیت یک دانش آموز در یک خانواده چند معلولیتی(مطالعه موردی: دانش آموز کم بینای آرپی پایه یازدهم علوم انسانی)در شهر قدس می باشد.محور اقدامات انجام شده بر روی این آزمودنی شامل مشاوره فردی و خانوادگی ،مددکاری اجتماعی، توانمندسازی تحصیلی و شغلی، در یک پروسه پنج ماهه می باشد.بر اساس نتایج آزمون سازگاری اجتماعی بل و آزمون افسردگی CDIمینا شاخص بالاتری نسبت به بعد از دوره پنج ماهه توانمندسازی اثر بخش را کسب کرد که قابلیت تعمیم برای دیگردانش آموزان با شرایط مشابه را دارد.نتیجه این پژوهش نشان می دهد هر گونه اقدام در جهت تقلیل آسیب های اجتماعی با منشاء معلولیت آنهم از یک خانواده چند معلولیتی مستلزم همکاری نهادهای حمایتی در کنار مشاوره های فردی و خانوادگی ،ژنتیکی ،تحصیلی و شغلی می باشد.