تحقیق حاضر به بررسی میزان حمایت اجتماعی در بین زنان و دختران معتاد و رابطه آن با بازگشت به اعتیاد در بین آنها می پردازد. جامعه آماری تحقیق کلیه زنان و دختران معتاد استان خراسان رضوی می باشند. نمونه گیری از مراکز نگهداری معتادان زن ماده 16 ماده 15، و سایر مراکز مرتبط با نگهداری زنان معتاد و یا زنان معتادی که توسط انجمنهای مرتبط معرفی می شوند انجام گردید. برای محاسبه حجم نمونه بر اساس لیستهای موجود در مراکز اشاره شده اقدام و حجم نمونه در نهایت حدود 354 نفر بر اساس فرمول کوکران می باشد. شیوه نمونه گیری به شکل تصادفی از روی لیستهای موجود انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بر اساس شاخصهای بدست آمده است. تحلیل همبستگی شاخص تحقیق نشان می دهد بازگشت به اعتیاد با حمایت اجتماعی رابطه معکوس دارد و با افزایش میزان حمایت اجتماعی در بین زنان و دختران معتاد بازگشت مجدد آنها به اعتیاد کاهش می یابد. به این ترتیب نتیجه گیری شاخص حمایت اجتماعی می توان گفت در حوزه سازمانی تدوین قوانین حمایتی مناسب و هماهنگی بین سازمانهای مرتبط با تمرکز اجرایی بر یک سازمان و ارائه طرحهای کارشناسی مدیران و کارشناسان و در حوزه مجموعه های غیر انتفاعی استفاده از تجربیات و حرکت به سمت مجموعه ای غیر انتفاعی برای زنان و دختران معتاد برای ترک اعتیاد پیشنهاد می شود.