ویژگی های آب و هوایی نقشی برجسته در برنامه ریزی گردشگری هر محل بازی می کنند. هدف پژوهش حاضر، شناخت گستره آسایش اقلیمی روزانه و شبانه به منظور برنامه ریزی گردشگری شهر ایرانشهر است. بنابراین، برای شناسایی پراکندگی شرایط دمایی (گرم، آسایش، سرد) هر یک از برج های سال در گستره شهر، مدل اوانز بکار گرفته شد. عناصر مورد نیاز در الگوی بافت اوانز، بیشینه و کمینه دمای هوا، بیشینه و کمینه رطوبت نسبی و سرعت باد در مقیاس ماهانه می باشد. برای تحلیل عناصر اقلیمی از دادهای آماری ایستگاه سینوپتیکی ایرانشهر طی دوره آماری (1390 – 1370) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که آسایش روزانه ایرانشهر در ماهای فروردین، آبان، آذر، بهمن و اسفند و آسایش شبانه در ماهای فروردین، اردیبهشت، خرداد، شهریور، مهر، آبان و آذر می باشد. نتایج مقاله می تواند در برنامه ریزی گردشگری شهر ایرانشهر بکار گرفته شود.