گردشگری یک بخش حساس به آب و هوا به شمار می رود و در مواردی وابستگی به ویژگی های اقلیمی در مورد تقاضای گردشگری هم منشاء پیدایش و هم عامل محدود کننده آن به شمار می رود. گردشگری طبیعت ،نوعی گردشگری طبیعی و پایدار است که با مشارکت گردانندگان بومی و بهره‌گیری از پتانسیل‌های بومی و طبیعی گردشگری میسر می‌شود. در اين تحقیق، ارتباط بين اقليم به عنوان يكي از عوامل محيط طبيعي با اکوتوریسم و اثراتي كه تغييرات اقليم، مي‌تواند بر روند گردشگري در نواحي رشت و آستارا بگذارد مورد بررسي قرار گرفته است. با عنايت به اين كه ناحيه ی جنوبي درياي مازندران از لحاظ توپوگرافي شرايط ويژه‌اي را دارد از روش GIS به دليل كاربردي بودن آن براي مکان یابی در اين منطقه استفاده شده است. انتخاب شهرهای رشت و آستارا به عنوان مطالعه موردی از آنجا ناشی می‌شود که این شهرها بزرگترین کانون جذب گردشگران در استان گیلان می باشند. با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) وضعیت آسایش و راحتی انسان در ماه های مختلف سال، با استفاده از آمار ایستگاه سینوپتیک شهرهای رشت وآستارا در یک دوره آماری 20 ساله مورد محاسبه قرار گرفته است. بگونه ای که بتواند تأثیر اقلیم در جذب گردشگران طبیعت در منطقه را مشخص نماید. همچنین در این تحقیق از شاخص TCI نیز استفاده شده است. برای انجام این تحقیق از داده¬های ایستگاه¬های هواشناسی استان گیلان (رشت و آستارا) که از نظر طول دوره آماری مناسب به نظر می رسیدند استفاده شده است. برای به دست آوردن نتایج بهتر، طول دوره آماری تمام ایستگاه¬ها یکسان در نظر گرفته شده¬اند. با توجه به رتبه به دست آمده در هر یک از زیر شاخص¬های TCI و محاسبه شاخص اقلیمی گردشگری برای ماه¬های مختلف سال در ایستگاه های مورد نظر، امتیاز نهاییTCI محاسبه شده است. سپس اقدام به طبقه¬بندی و تجزیه و تحلیل داده¬ها و بررسی اثرات گردشگران بر محیط زیست شهر¬های رشت و آستارا شده است. و در پایان نیز راهکارهایی جهت استفاده بهینه از ظرفیت¬های آب و هوایی منطقه مورد مطالعه در رابطه با سفر گردشگران به این دو شهر ارائه شده است. نتایج این تحقیق نشان می¬دهد بین اقلیم و سفر گردشگران به شهرستان های رشت و آستارا ارتباط معنا داری وجود دارد.