پرخاشگری و مشکلات رفتاری وابسته به آن یکی از گسیختگی های شایع و مشکلات مزمن اجتماعی است که در بین افراد کم توان ذهنی فراوان به چشم می خورد. خشونت فیزیکی به دیگران و دارایی آنان، طغيان خشم، کج خلقی و دیگر اعمال مخرب از قبیل دست انداختن همسالان، تهدید و بی حرمتی کلامی و غیر کلامی، جیغ زدن و منفی گرایی افراطی در آنها به صورت فعل یا بالقوه ظاهر می گردد و امنیت فرد وجامعه را به مخاطره می اندازد. ما در این پژوهش سعی کردیم با استفاده از روش شناخت وریشه یابی علت ،توجه عاطفی ومحبت و آموزش مهارت های خودکنترلی پرخاشگری را در یک دانش آموز به طور موردی و به صورت اقدام پژوهی درمان کنیم در پایان این پژوهش تحقیق ما اثر بخش بود و متوجه شدیم دانش آموز به دلیل فشار روحی و شرایط خاصی که در خانواده داشت نیاز به علاقه شدید به در آغوش گرفتن ومحبت فراوان در کلاس داشت؛ بنابراین، بهترین راه را برای کم کردن پرخاشگری دانش آموز در آغوش گرفتن و نوازش او بود. و در نتیجه روشی که ما بکار بردیم بر کاهش پرخاشگری و آموزش مهارت های اجتماعی تاثیر مثبت گذاشت.