شیوع کرونا از اسفند 1398 به بعد و مجازی شدن آموزش و در کنار آن، تبدیل شدن موبایل و فضای مجازی به عنوان مهمترین سرگرمی نوجوانان، سبب وابستگی بیش از اندازه ی آنها به تلفن همراه و فضای مجازی شد و در پی آن یکی از علاقمندی های دانش آموزان نوجوان در فضای مجازی گرایش به سلبریتی های ایرانی و خارجی و دنبال کردن آنها گردید. اکنون بعد از سپری شدن دو سال از آن زمان، متوجه شیوع آسیب های اجتماعی فراوانی در همین زمینه شده ایم. از طرفی افزایش افسردگی و کاهش شادکامی یکی از مشکلات شایع برخی از نوجوانان در زمان کنونی است. باتوجه به شیوع این مشکلات در دانش آموزان این تحقیق با هدف شیوع افسردگی و میزان شادکامی در بین دو گروه دانش آموزان علاقمند به سلبریتی ها و دانش آموزان عادی شمال فارس انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی و به شکل علی – مقایسه ای اجرا شد. در این روش، جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دختر و پسر متوسطه ی اول شمال فارس بود که در حدود 7000 نفر تخمین زده می شود. از این تعداد، 150 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس از طریق فضای مجازی و با استفاده از گروه های مجازی دانش آموزی، انتخاب شد. در تحقیق حاضر، از 3 پرسشنامه محقق ساخته، شادکامی آکسفورد و افسردگی بک (BDI, 1976) استفاده شد. در نهایت داده های به دست آمده از طریق پرسشنامه های آنلاین،گرد آوری شده مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که 65.9 درد نمونه مورد مطالعه، دنبال کننده ی چهره های مشهورفضای مجازی بودند. همچنین ارتباط بین افسردگی و احساس تنهایی دانش آموزان علاقمند به سلبریتی ها رابطه ی منفی معناداری بود (r=0/39 p=0/001). افسردگی این گروه از گروه همتایان عادی بالاتر و معنادار بود (T=3.28, P=0/001) و نیز شادکامی دربین گروه همتایان عادی بیشتر از همتایان علاقمند به سلبریتی ها است. بنابراین لازم است سازمان های مرتبط با نوجوانان و جوانان نسبت به ایجاد فرصت های شادی در زمان تعطیلات و سرگرمی های سالم اقدام های موثری داشته باشند. همچنین در زمینه الگو سازی و معرفی الگوهای متناسب با روحیه نوجوانان، از شدت علاقمندی و پیگیری های ناکارآمد چهره های شاخص مجازی بکاهند.