هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خانواده در پیشگیری از آسیب های اجتماعی می باشد. این مقاله یک مقاله مروری است و روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای می باشد. نتایج بیانگر این است که خانواده مهمترین رکن و ساختار جامعه محسوب می شود. هر پیشرفت در هر جامعه ای در گام نخست مدیون و مرهون خانواده است. تبیین نقش خانواده و عوامل مربوط به محیط اولیه رشد کودک (فضای عاطفی و جو روانی خانواده( از مهمترین عواملی هستند که باید نقش و تاثرشان مورد توجه قرار گیرند تا درک پیچیدگی این عوامل آسان تر شود. از عوامل خانوادگی می توان بر سبک فرزند پروری والدین، نشاط موجود در خانواده، به ویژه نشاط معنوی حاکم بر روابط بین اعضای خانواده مانند، رابطه عاطفی بین فرزندان و والدین که منجر به محبوبیت والدین می شود، اشاره کرد. همه این عوامل را می توان زیر چتر عوامل محیطی خانوادگی حاکم بر کودکان و نوجوانان کنکاش کرد. این نتایج ضرورت آموزش سبک های فرزند پروری مثبت وبرنامه های مبتنی بر آموزش والدین ، را می طلبد. واضح است که دولت باید در این راه با تدارک ابزارهای انجام این طرح و فراهم کردن امکانات لازم به خصوص با تأمین نیازهای مالی مدرسه و تدوین مقررات و برنامه های دقیقی در این راه خانواده و نظام آموزش وپرورش را یاری نمایند.