امروزه بازیهاي رایانهاي نه تنها ابزاري براي گذراندن اوقات فراغت و تفریح شده اند بلکـه بـه یکـی از بزرگتـرین صـنایع فناوري ارتباطات و اطلاعات تبدیل شـده اسـت این بازیها که بعنوان محبوبترین سرگرمی نوجوانان لقب گرفته اند مـی تواننـد یـک تهدید جدي براي سلامت روح و روان و جسم آنان نیز به شمار رود و به نظر میرسد که میتواند رابطه تنگاتنگی بـا و ضعیت سلامت و روان افراد و همچنین تاثیر مستقیمی بر میزان رفتارهاي پرخاشگرانه، اضطراب، افسردگی و انزوا طلبی و...داشته باشد. (اسکالسی، 2004)
اینجانب افسانه ساری جالی آموزگار پایه ی سوم شهرستان ماکو هستم. در روزهای اول سال تحصیلی 1400-1401 در کلاس درس خود شاهد پرخاشگری تعدادی از دانش آموزانم بودم در بسیاری از مواقع می دیدم که برخی دانش آموزان به خاطر رفتار پرخاشگرانه از طرف دوستانش طرد می شدند و ادامه ی این روند در آینده ی نزدیک و دور مشکلات زیادی در خانه ، مدرسه و جامعه برای آنها بوجود می آورد. بنابراین با مطالعهً کتاب های گوناگون وتحقیقات انجام شدهً قبلی و مشورت با همکاران سایر کلاس ها، در باره ی علل پرخاشگری و رابطه آن با بازی های رایانه ای پژوهشی انجام دادم و به این نتیجه رسیدم که بازی های رایانه ای باعث افزایش پرخاشگری در دانش آموزان نمی شوند و این بازی های رایانه ای نیز همچون دیگر ساخته های دست بشر، دو رو دارد که یک روی آن، بهره گیری درست و مفید و روی دیگر آن، استفاده های نادرست و نامناسب است که گاهی، آسیب های فراوانی را در پی دارد.