هدف : هدف از ارائه این مقاله ، تبیین نقش باورها و آموزه های مذهبی در پیشگیری ازگرایش به اعتیاد به مواد مخدر در نسل جوان می باشد.
روش پژوهش : این مقاله بصورت مروری و کتابخانه ای انجام شده است .
نتیجه گیری : دین و باورهای دینی با شناسایی و معرفی عوامل روانی ، زیستی و اجتماعی تاثیر گذار در تحقق جرایم و انحرافات اجتماعی ، در صدد ارائه راهکارهای عملی برای پیشگیری از ارتکاب جرم توسط انسانها بر آمده و آنان را از قرار گرفتن در مسیر و موقعیت های مجرمانه بر حذر داشته و به وضعیت پیش جنایی توجه ویژه ای مبذو داشته است . به جرات می توان ادعا کرد که اساسا پیشگیری ، کاهش و کنترل جرائم و انحرافات و اعتیاد به مواد مخدر ، بدون توجه به دین و باورهای آن ، امری غیر ممکن یا حداقل بسیار سخت و دشوار است چرا که وقوع جرایم با مسائل اخلاقی کاملا در تقابل و تضاد بوده و اخلاق بدون پشتوانه دینی جایگاه و اعتباری ندارد .
بررسی پژوهش‌ها نشان داده‌ که داشتن نگرش مذهبی، خودکارآمدی پایدار و باورهای مذهبی با کاهش استرس‌های روانشناختی و پیشگیری از رفتارهای پرخطری مانند کشیدن سیگار، مصرف الکل و مواد در ارتباط است،به گونه‌ای که دینداری و معنویت از تاثیر فشارهای زندگی بر گرایش به مصرف مواد می‌کاهد و در طول زمان نیز میزان افزایش مصرف مواد را مهار می‌کند . همچنین یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهند مذهب و نهادهای مذهبی می‌توانند در پیشگیری از مصرف مواد روانگردان و مخدر از طریق برقراری نظم اخلاقی نقش به‌سزایی داشته باشند. تجربیات نشان داده حضور در نهادهای مذهبی مانند مساجد و آشنایی و اعتقاد به آموزه های مذهبی مانند معاد و امر به معروف و نهی ازمنکر و غیره ، قواعد خاص اخلاقی را به منظور کنترل خویشتن و خودسازی در اختیار فرد قرار می‌دهد و به تسهیل تجربه معنوی در او کمک می‌کنند. تجربه معنوی می‌تواند تعهدات اخلاقی را تحکیم بخشد که این نیز به نوبه خود مانع از گرایش به مصرف مواد و الکل می‌شود.