در طراحی مراکز درمانی نظیر مرکز توانبخشی به دلیل اهمیت بالای ماهیت کاربری که با سلامت روح و جسم انسان در ارتباط است و نیز حاکم بودن روابط پیچیده عملکردی( روابط برون بخشی و درون بخشی مرکز درمانی) در آن، توجه به الزامات طراحی مناسب نقش بسیار حیاتی دارد.یک طرح خوب باید بهترین شکل تقسیم بندی و سازماندهی را داشته باشد. هدف از این پژوهش آشنایی با شاخص های رفتارشناسی بیماران در طراحی محیط های درمانی اعم از مراکز توانبخشی است. روش مورد استفاده در تحقیق برحسب هدف،کاربردی و شیوه مطالعه برحسب روش و ماهیت تحقیق،توصیفی تحلیلی می باشد نوشته حاضر در صدد است که با اتکاء به مطالعات و تحقیقات تجربی و میدانی معتبر انجام شده به تشریح اثرات جسمی و روحی طراحی مناسب مرکز توانبخشی بر بیماران جسمی-حرکتی بپردازد به همین خاطرآگاهی ازاثرات فضا، نور و رنگ در حیات اجتماعی سلامت برای هر طراحی مهم است. این تاثیرات ممکن است سلامت را تقویت کند و روند بهبودی بیماری را سرعت ببخشد. برخی از مواردی که در برنامه ریزی طراحی و اجرای دکوراسیون داخلی اتاق در بخش های بستری برای ایجاد محیط مناسب برای بیماران، میبایست مورد ملاحظه قرار گیرد عبارتند از: نورپردازی،دما، رطوبت و تهویه، ایمنی ،حذف یا کاهش آلودگی صوتی ،تسهیلات آسایش و ایمنی بیمار و همراه او ،رنگ فضا ،تدارک امکانات لازم برای معلولان،حمام ها و سرویس های بهداشتی،استفاده بهینه از فضا. این مطالعات به طور خاص، نشان دهندۀ اثرمحیط های درمانی بر سلامتی افراد، روند درمانی و بهبودی افراد بیمار می باشد بنابراین طراحی ضعیف محیط های درمانی، می تواند برسلامتی و روان بیماران تأثیر منفی بگذارد.در نتیجه طراحی این گونه از محیط ها، ترکیبی از نیازمندی های تکنولوژیکی و کیفیت محیطی را شامل می شود که همه از نیازهای بیماران سرچشمه می گیرد.