ساختمان های تاریخی هر کشور بخشی از هویت فرهنگی مردمی است که در آن زندگی کرده اند.حمام حاج صالح سقز از بناهای شاخص دوره صفویه می باشد که به صورت کامل در بر گیرنده تمام عناصر معماری یک حمام ایرانی می باشد . در این تحقیق با مشاهده عینی ساختمان حمام و قسمت های مختلف آن و همچنین مطالعه آرشیو و نقشه های اداره میراث فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی شهرستان سقز تلاش شده با توجه به محل احداث حمام ، نوع معماری ، استفاده از انرژی های تجدید شونده و مصالح به کار رفته درساخت بنا معماری همساز با اقلیم حمام ونقش آن در ایجاد آسایش و جلوگیری از هدر رفتن انرژی بررسی گرددکه توجه به آن ها توسط معماران کنونی می تواند در کاهش مصرف انرژی و ایجاد آسایش بسیار موثر می باشد.