به دنبال افرایش سریع خودرو ها در قرن 21 و گسترش وسایل حمل و نقل و همچنین رشد شهر ها دسترسی افراد پیاده کاهش یافته و تا حد زیادی محدود گردیده با ورود دیدگاه توسعه پایدار موضوع پیاده محوری مورد توجه طراحان و برنامه ریزان حوزه شهری قرار گرفت از آنجا که پیاده راه ها محلی برای تعاملات اجتماعی و همچنین گذراندن اوقات فراغت و گردشگری محسوب می شوند لذا از حیث زیباشناختی دسترسی مناسب و کاربری ها حائز اهمیت هستند. این پژوهش با بهره گیری روش توصیفی تحلیلی به بررسی مسائل و مشکلات پیاده مداری در محلات منطقه سه شیراز می پردازد در بررسی این منطقه از ابزار پرسشنامه مشاهدات و بازدید میدانی و اطلاعات کتابخانه ای بهره برده شده است.