مطالعات باغ اسلامی از دهه 1970 م و با تکیه بر مطالعات دهه های پیشین حجم قابل توجهی یافته است . این حوزه مطالعاتی با وجود نگاه قابل توجه به پدیده منظر سازی، گستره ای وسیع را در بر می گیرد و با نوعی کلی نگری همراه است .که به نظر می رسد که این نوع نگاه محصول همگن دانستن ویژگی های جوامع اسلامی و فقدان تلاش برای تفکیک میان حوزه های فرهنگی باشد.این مقاله به بررسی جایگاه وفرهنگ معماری و عوامل تاثیر گذار بر باغ ایرانی می پردازد. از اینابتدا به بازخوانی ریشه های فرهنگی ایرانیان باستان و تاثیر آن بر عناصر و ساختار باغ ایرانی و در گام بعدی به تشابهات اعتقاداتاسلامی در باغ ایرانی مورد بررسی قرار می گیرد ،سپس با دست یابی به مجموعه ای از شاخص های فرهنگی،به الگوی ساخت باغ ایرانی به عنوان فضایی متعهد در برابر فرهنگ و اعتقاد دست پیدا می کند.