توسعه پایدار در دوره پسامدرن دارای جنبه های گوناگونی است، اما بر جنبه محیط زیست آن تأکید فراوانی شده است. براین اساس توسعه پایدار، توسعه انسانی را نیز به همراه می آورد که به شکل گیری سرمایه اجتماعی و ایجاد عدالت اجتماعی مدد می رساند. مفهوم پایداری در توسعه با بستر سازی برای افزایش رفاه شهروندی ممکن می شود که بهبود زیرساخت ها و مسکن شهری و توزیع متناسب و عادلانه تسهیلات و خدمات شهری را به همراه دارد. برای جلوگیری از آلودگی و تخریب محیط زیست، قوانین و آئین نامه های بسیاری تدوین شده و در حال اجرا می باشد، لیکن اجرای قوانین و آئین نامه های مذکور در بسیاری از موارد موکول به تعیین ضوابط و استانداردها است. رویکرد سیستم های مدیریت کیفیت در جهت حفاظت منابع طبیعی و آشتی دادن ا نسان مدرن و طبیعت و محیط زیست در فضای صنعتی کنونی است. استاندارد ISO14000 و استانداردهای مشابه و استقرار آنها می تواند کمک فراوانی به صنایع و کارخانه ها جهت بهبود وضعیت محیط زیست نماید و باعث حفظ عدالت و توسعه اجتماعی پایدار شود.