برای تحقق پایداری در توسعه و حفظ محیط زیست، ما به اخلاق زیست محیطی نیازمندیم اخلاقی که ارتباطات پیچیده و در حال تغییر بنی انسان و طبیعت را شناسایی کرده و با حساسیت به آن پاسخ ده به منظور پدیدار شدن چنین اخلاقی، بازنگری در روشها و نظامهای آمنوزشی ضروری است. دولتها و سیاستگذاران می توانند متولی ایجاد تغییرات و روشهای جدید در توسعه باشند و اینا مر ممکن است سبب بهبود اوضاع جهان شود. اما این روشها فقط راه حلهایی کوتاه مدت هستند مگر اینکه آموزش جدیدی به جوانان در جهان داده شود و این امر به ایجاد ارتباطی بین دانش آموزان و معلمین، م دارس و اجتماع و نظام آموزشی و کل جامعه نیاز خواهد داشت. هدف مقاله، بررسی مقوله ترویج و آموزش محیط زیست در قالب این رهیافت می باشد. فعالیتهای صنعتی مدرن که، منجر به خسارات یا خطرات زیست محیطی فرامرزی می شود، معمولاً به وسیله فعالان خصوصی صورت می گیرد و در عوض، مسئولیت اولیه ناشی از چنین خسارتی، باید متوجه اشخصا خصوصی باشد در نتیجه، قواعد و مقررات بین المللی مربوط به مسئولیت خصوصی، یکی از جنبه های مهم پروژه قانون سازی کمیسیون حقوق بین الملل است. معضل حیاتی که باید حل شود این است که صندوق هایی برای پرداخت غرامت تعبیه شود. این مسئولیت، از طرق مختلف که یکی از آنها ایجاد مسئولیت فردی برای کشورهای مجوز دهنده فعالیت است، قابل انجام است. بنابراین، پیوند مسئولیت خصوصی و دولتی، یکی از معضلات اساسی است که باید راهکار مناسبی برای آن انتخاب شود. این مسئله باعث می شود که تغییری در مسئولیت بین المللی ناشی از خسارات زیست محیطی صورت گیرد.