با در نظر گرفتن نظریه تضاد منافع میان مدیران و مالکان، مدیران واحدهای تجاری از انگیزه لازم برای دستکاری سود به‌منظور حداکثر کردن منافع خود به‌خصوص زمانی که جریان‌های نقدی آزاد بالا و فرصت‌های سرمایه‌گذاری پایین باشد برخوردار می‌باشند. مهم‌ترین هدف نظری این پژوهش بررسی تأثیر مازاد جریان وجوه نقد آزاد بر قابلیت پیش‌بینی سود با توجه به نقش میانجیگری حاکمیت شرکتی و اندازه شرکت بود. برای بررسی این مهم از بین شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی 6 سال (1387 الی 1392) با استفاده از نمونه‌گیری حذف سیستماتیک، 118 شرکت انتخاب گردید. با توجه به نتایج آزمون، مبنی بر تأثیر منفی مازاد جریان وجوه نقد آزاد بر قابلیت پیش‌بینی سود، به فعالان بازار سرمایه، تصمیم‌گیرندگان، تحلیلگران و سرمایه‌گذاران بالقوه و بالفعل بورس اوراق بهادار تهران پیشنهاد می‌شود در تحلیل طرح‌های سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مالی و اوراق بهادار علاوه بر توجه به کمیت و کیفیت سود به میزان جریان وجوه نقد آزاد و فرصت‌های رشد شرکت، کارایی ساختار مالکیت در کاهش مشکلات نمایندگی ناشی مازاد جریان وجوه نقد و اندازه شرکت نیز توجه ویژه‌ای داشته باشند زیرا شرکت‌هایی که فرصت‌های رشد پایینی دارند و درعین‌حال جریان وجوه نقد آزاد بالایی دارند با هزینه‌های نمایندگی بالایی مواجه هستند که این موضوع به‌نوبه خود باعث کاهش قابلیت پیش‌بینی سود می‌گردد.