هدف اصلی این پژوهش شناسايی و رتبه بندي عوامل مؤثر برافزایش و کاهش انگیزه کارکنان (مطالعه موردی؛ کارکنان شهرداری منطقه 1 شهرستان خرم آباد) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه ی کارکنان شهرداری منطقه 1 شهرستان خرم آباد در سال 1400 می باشد که برابر با 137 نفر بوده است همچنین نمونه آماری نیز به‌صورت روش نمونه گیری کوکران تعداد 101 نفر در نظر گرفته شد. براي جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که دارای 11 عامل کاهش انگیزه کارکنان و 11 عامل افزایش کارکنان است استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی، استنباطی ازجمله (ضریب همبستگی پیرسون، تی تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن) با استفاده از نرم افزار Spss 26 استفاده می گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد از بین 11 عامل تأثیرگذار در جهت افزایش انگیزه شغلی کارکنان، عامل شغل مناسب بر اساس دانش، مهارت، تجربه، علاقه با میانگین رتبه ای 15/2 به‌عنوان اولین و مهم‌ترین عامل افزایشی انگیزه انتخاب گردید. همچنین از بین 11 عامل تأثیرگذار در جهت کاهش انگیزه شغلی کارکنان، عامل تبعیض و بی‌عدالتی در نظام پرداخت حقوق و دستمزد با میانگین رتبه ای 33/9 به‌عنوان اولین و مهم‌ترین عامل کاهشی انگیزه انتخاب گردید. همچنین نتایج نشان داد، عامل افزایش انگیزه شغلی با میانگین رتبه ای 53/1 به‌عنوان عامل اول و عامل کاهش انگیزه شغلی با میانگین رتبه ای 47/1 به‌عنوان عامل دوم از حیث اهمیت انتخاب شدند.