حسابداری برای پاسخگویی به نیازهای بشر ایجادشده و در طول تاریخ روش‌ها و استانداردهای مورداستفاده آن متناسب بازمان و نیاز جامعه در حال تغییر بوده است.از مهم‌ترین مواردی که محققین در حوزه حسابداری توجه ویژه‌ای داشته‌اند پیش¬بینی آشفتگی و بحران‌های مالی شرکت‌ها بوده است. به همین دلیل طی سالیان اخیر الگوها و مدل‌های بسیاری جهت سنجش اعتباری معرفی‌شده است که با کمک داده‌های حسابداری از بروز آشفتگی‌های مالی جلوگیری کرده و بنوایند گسترش اعتباری را پیش‌بینی کند اما باید توجه کنیم که در کدام مورد از کدام مدل استفاده کنیم و در زمان استفاده از هر الگو از چه پارامترهایی جهت سنجش گسترش اعتباری استفاده کنیم بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی نحوه تأثیر مدل‌ها و الگوهای حسابداری بر سنجش گسترش اعتباری در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار می‌باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، پیمایشی اکتشافی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار ابتدای سال 1393 تا انتهای سال 1398هست. از جامعه آماری 122 شرکت به‌عنوان نمونه انتخاب شدند.. نتایج نشان داد نقدینگی، سودآوری، اهرم مالی، کارایی، جریان وجه نقد و اندازه شرکت بر گسترش اعتباری تأثیر دارد.