آب و هوا مهمترين عامل در توسعه صنعت توريسم محسوب مي شود که همراه با موقعيت جغرافيایي، توپوگرافي، چشم‌انداز، پوشش گياهي و جانوران، به عنوان يکي از مهم‌ترين منابع پايه‌ محلي در توسعه صنعت گردشگري نقش ايفا مي‌کند. در اين پژوهش که با هدف تحلیل زمانی آسایش اقلیمی در شهر برزک صورت گرفته است از داده هاي هواشناسي ايستگاه کلیماتولوژی برزک، در يک دوره آماري 12 ساله(1380-1392) و همچنين آمار ایستگاه تبخیرسنجی در يک دوره آماري 30 ساله (1392-1360) استفاده شده است. روش ارزيابي شرايط اقليمي براي گردشگري شاخص اقليم گردشگري (TCI) مي باشد.نتیجه بررسی ها بر اساس شاخص مورد نظر نشان می دهد که 10 ماه از سال شرایط خوب تا عالی از نظرآسایش قلیمی برای گردشگری در منطقه فراهم است و ماههای اردیبهشت ، خرداد، شهریور و مهر به دلیل تعدیل شرایط دمایی و عدم بارش باران بالاترین کیفیت را برای آسایش اقلیمی گردشگران فراهم می کند. ماه هاي فصل سرد سال (آذر،دی ، بهمن)، به دليل بارش باران و همچنين افت دما از شرايط مناسبي براي گردشگري برخوردار نمي باشند.در نهایت می توان گفت که شرایط آسايش حرارتي از اوایل اردیبهشت تااوایل مهر در شهربرزک حاکم مي شود.