معماری به انگلیسی(Architecture) یا هنر و فن طراحی وساختن بناها وفضاهای شهری ودیگر فضاهای درونی وبیرونی برای پاسخ به نیاز کارکردی و زیبا شناسانه است. به گفته موتیسوس، هنر معماری وسیله واقعی سنجش یک ملت بوده وهست ( گروتر 1375) وازآنجا که معماری مظاهر بیرونی فرهنگ یک جامعه هست و نماد مناسبی برای مطالعه فرهنگ آن جامعه است وهر فرهنگی دارای معماری مختص به خود است، به طور مثال معماری که رنگ و لعاب مذهبی داشته باشد وسنتی ، قدیمی ونشان تاریخ گذشتگان باشد دارای جاذبه گردشگری بیشتری است همانند قبور امامزادگان، کلیساها و غیره مشاهده می شود که هرچه هنرهای زیبا در معماری و با شکوهتر شدن و با عظمت شدن آن نقش داشته باشد وتوسط معمار ماهر خلق شده باشد طبعا جاذبه گردشگری آن بیشتر است . برای توجیه موضوع باید گفت که علل جاذبه گردشگری بار گاه ملکوتی امام رضا ( ع) برای غیر تشیع وکلیساهای رتردام ، سنت باسیل ، واتیکان یا خدایان ومجسمه های تعبیه شده در معابد بوداییان وهندوها که جاذبه گر دشگری هستند ودرآمدزایی فراوانی در کشورهای خود مثل شرق آسیا و واتیکان وغیره دارند بیشتر به لحاظ دارا بودن زیباییهای هنر معماری بکار رفته است که گردشگران بسیاری را جذب ودر امد ارزی را به ارمغان می آورند. معماریها همگی با توجه به نیاز های اجتماعی ومذ هب وبا ایدهای شخصی معماران طراحی وساخته شده اند در واقع معمار ی یک هنر اجتماعی است که قد مت ان به ظهور انسانها در روی کره زمین بر می گردد و معمار تصمیم گیرنده نهایی بوده وهست که با هما هنگی، خواست جامعه وقوانین صورت می گیرد وشکل نهایی آن نمایانگر فرهنگ آن جامعه است. این مقاله بر اساس پژوهشهای میدانی ، کتابخانه ای وتوصیفی صورت گرفته است.