موزه ها به مثابه مشعل روشن تمدن، فرهنگ و هویت یک جامعه هستند و از این رو اهمیت، نقش و کارکرد آنها فراتر از یک یا دو حوزه کلی است. جایگاه موزه در بازآفرینی هویت انسان و بازتولید فرهنگی بر کسی پوشیده نیست. لکن موزه ها نقش مهمی در توان بخشی به صنعت گردشگری نیز دارند. فراگیری اپیدمی کرونا از اواخر سال ۲۰۱۹، روشنایی موزه ها را در بسیاری مناطق جهان رو به خاموشی برده است. اما شاید بتوان از همین مسئله به عنوان یک نیروی محرک برای احیای حیات موزه ها استفاده کرد؛ بدین معنا که می بایست از فاصله موجود میان خود و روزهای عادی زندگی اجتماعی برای آماده سازی زیرساخت های موثر و نوین در جهت ارتقا کمی و کیفی بازدید از موزه ها در دنیای پساکرونا بهره برد. یکی از برنامه هایی که در دوران اعمال محدودیت های مرتبط با پاندمی کوید ۱۹ بیش از هر زمان دیگری مورد استقبال واقع شد، تورهای مجازی بازدید از موزه ها بود. در حقیقت، تورهای مجازی بستری برای علاقه مندان فراهم کرده اند تا ایشان بتوانند از هر مکانی خارج از موزه امکان بازدید و تجربه حضور غیرفیزیکی در آن را داشته باشند. پر واضح است که چنین برنامه ها و نرم افزارهایی علی رغم نقاط قوت فراوان با اشکالات و نقدهایی هم مواجه است. بنابراین سعی داریم تا در این تحقیق علاوه بر بررسی نقاط ضعف و قوت برنامه های تور مجازی موزه ها، به ارائه راهکار مناسب و یا به عبارت دقیق تر، جایگزینی پرداخته که در ضمن توجه به همه نکات مثبت، پتانسیل های اقتصادی موزه ها را نیز در نظر بگیرد که این به سوال با بهره گیری از مدل تحلیل ماتریس SWOT پاسخ خواهیم داد.