رساندن آب کافی به خاك به منظـور تـامین رطوبت مورد نیاز گیاه. یعنی خاك واسطه¬اي بین آب وگیاه است. در این میان نقـش خـاك همانند یک ظرف براي رساندن آب به گیاه عمل میکند و عدم وجود خاك یعنـی رسـاندن دایم آب به گیاه. خاك نیاز دایمی گیاه به آب را به نیاز دورهاي تبدیل می¬کند. تمهیداتی است که در داخل یک قطعه فضاي سبز به کار بسته مـی¬شـود تـا آب در اختیار گیاه قرارگیرد. از طرف دیگر، طرح آبیاري بایـد بـه گونـه¬اي باشـد کـه بتـوان مدیریتهاي لازم را در یک قطعه فضاي سبز اعمال کرد. سیستمهاي آبیاري یک قطعه فضاي سبز با این هدف طراحی مـی¬شـوند کـه آب مـورد نیـاز فضاي¬سبز را با حداقل تلفات تأمین نمایند.
آبیاري سطحی قدیمیترین روش آبیاري است که در اکثر نقاط جهـان رواج دارد. ایـن روش بر حسب وضعیت و شرایط خاك، آب، زمین و تجربه بهرهبرداران بـه صـورتهـاي گونـاگون انجام میپذیرددر آبیاري به روش بارانی آب با فشار در داخل یک شبکه لوله¬کشی شده جریان پیدا کرده و سپس از خروجی هایی که روي این شبکه تعبیه شده و آبپاش نامیده می شوند، خارج می شود. آبیاری قطرهاي با دیگر سیستمهایی که تا به حال بحث شـده تفـاوت فـاحش دارد، زیـرا در این سیستم فقط یک نقطه یا مساحت بسـیار محـدودي از یـک قطعـه فضـاي سـبز آبیـاري می شود. به طور کلی هدف از توسعه آبیاري مدرن باید استفاده بهینه از آب همـراه بـا زمـین، منـابع انسانی و نیز دیگر موارد ضروري، بـه منظور رسیدن به فضاي سبز مطلوب و پایداري آن باشـد. انتخـاب یـک تکنولـوژي مناسـب آبیاري، می بایست در برگیرنده ترکیبی از شرایط فیزیکی و اجتماعی – اقتصادي بوده که این موارد، گاه پیچیده و گاهی نیز مغایر می-باشد.