امروزه در پی گسترش مسائل در شهرها مشکلات فراوانی پیش روی استفاده کنندگان از فضاهای شهری قرار گرفته است. عموم این مشکلات در پی بی توجهی به عوامل ایجاد کننده کیفیت ها در محیط شهری به وقوع پیوسته است. که از جمله این مشکلات می توان به عدم هماهنگی ها میان مکان یابی کاربری ها و تاثیرات آنان بر روی حرکت عابرپیاده اشاره نمود. چرا که این موضوع سبب عدم تحقق کیفیت اتصال در فضای شهری از دیدگاه عابر پیاده می گردد. از این رو مقاله حاضر بر ان است تا به بررسی تاثیر کاربری ها بر روی جریان حرکت عابر پیاده جهت تحقق کیفیت اتصال در فضاهای شهری بپردازد. البته تاکنون در حوزه برنامه ریزی شهری و مهندسی ترافیک پیرامون نوع و مکان یابی کاربری اراضی و جریان حرکت پیاده مطالعاتی صورت پذیرفته است. اما بررسی ارتباط این دو مقوله از دیدگاه طراحی شهری به واسطه تحقق یافتن کیفیتهای سرزندگی و اتصال در فضاهای شهری امری ضروری به نظر می رسد. روش به کار رفته در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، بر اساس ثبت جریانات حرکت عابر پیاده و بررسی کنش میان جریان حرکت عابر پیاده با کاربری ها از طریق مشاهده می باشد. نتیجه این پژوهش حاکی از ان است که بهره بردن از کاربری های انتفاعی نسبت به سایر کاربری ها می تواند تاثیرات مطلوب تری در شکل گیری جریان های متداوم حرکت عابر پیاده در فضای شهری ایفا نماید.