در اين پژوهش به کمک دادهاي درجه حرارت هوا، رطوبت نسبي هوا، سرعت باد و ميزان ابرناکي آسمان در بازه زماني 44 ساله از 1961 تا 2005 اقليم آسايشي شهر سنندج مورد بررسي قرار گرفت. مدل مورداستفاده در اين تحقيق ريمن مي باشد. پارامترهاي ياد شده بعنوان داده هاي مورد نياز نرم افزار وارد آن و بعنوان خروجي شاخص PET را محاسبه مي نمايد. شاخص ياد شده شاخص دما-فيزيولوژي محسوب مي شود و در مطالعات مربوط به تعيين آسايش اقليمي جهت توسعه گردشگري، کاربرد وسيعي دارد. نتايج حاصل از تحليل داد هاي خروجي نشان داد که براساس اين شاخص روزهاي آسايشي شهر سنندج در طول سال در دو دوره جدا از هم قرار دارد. دوره اول در ماهاي فروردين، ارديبهشت، وخرداد قرار دارد که اوج تکرار اين روزها در اين دوره در ماه ارديبهشت مي باشد. بازه دوم از اواسط شهريور ماه آغاز و در تمام ماه مهر و چند روز آغازين آبانماه مشاهده مي شوند که در ماه مهر بيشتر تکرار اين روزها در تمام طول سال مشاهده مي شود. مطابق شاخص حدوداً 10 درصد از روزهاي سال يعني 36 روز از 365 روز داراي شرايط آسايش اقليمي مي باشند و روزهاي خيلي سرد از بيشترين دامنه تکرار برخوردار هستند.