هدف اصلی پژوهش بررسی نقش سطوح بالای اختیارات و قدرت نظارتی مدیریت بر رابطه بین توانایی های مدیریت و عملکرد مالی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1393 تا 1397 می باشد که در این راستا عملکرد مالی به عنوان متغیر وابسته و توانایی های مدیریت به عنوان متغیر مستقل است. سطوح بالای اختیارات و قدرت نظارتی مدیریت نیز به عنوان متغیرهای تعدیلگر می باشند. اندازه شرکت، نرخ بازده دارایی­های سال قبل، اهرم مالی، تغییرات وجه نقد شرکت، تغییرات فروش شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، اندازه هیئت مدیره، استقلال هیئت مدیره و مالکیت مدیریتی نیز به عنوان متغیرهای کنترل در نظر گرفته شده­اند. نمونه آماری پژوهش از روش حذف سیستماتیک استفاده گردیده است که از جامعه آماری مورد نظر، با توجه به شرایط و محدودیت ها 116 شرکت می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی با رویکرد کاربردی می­باشد. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه­ای و در بخش آزمون فرضیات از روش اسنادکاوی صورت­های مالی می­باشد. به طور کلی روش آزمون فرضیات از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه است. در بخش آمار برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار EVIEWS11 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد بین توانایی­های مدیریت و عملکرد مالی شرکت ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد و سطوح بالای اختیارات و قدرت نظارتی مدیریت نیز موجب تقویت این رابطه می­شود. نتایج مربوط به متغیرهای کنترلی نشان داد که بین اهرم مالی، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار با عملکرد مالی ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد و بین اندازه شرکت، تغییرات فروش شرکت، استقلال هیئت مدیره و مالکیت مدیریتی با عملکرد مالی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین بین نرخ بازده دارایی­های سال قبل، تغییرات وجه نقد شرکت و اندازه هیئت مدیره با عملکرد مالی رابطه معناداری یافت نشد.