هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر ویژگیهای شخصیتی بر روی تحلیل رفتگی شغلی با تعدیل کننده فرهنگ سازمانی کارکنان بود. انسانها مولفه­ی اصلی سازمانها هستند و فرسودگی شغلی یکی از منابع تهدید این سرمایه ارزشمند است. در تحقیق حاضر از نقطه نظر ویژگی­های شخصیتی کارکنان (5 عامل بزرگ شخصیت) و اثر مداخله­گر فرهنگ سازمانی، فرسودگی شغلی کارکنان بانک رفاه استان هرمزگان مورد توجه قرار گرفت. این تحقیق از نظر هدف خود، کاربردی و از جهت روش، تحقیقی توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری آن، 174 نفر کارکنان بانک رفاه استان هرمزگان بودند که با فرمول کوکران تعداد نمونه­ی آنان 120 نفر انتخاب که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده شده پرسشنامه تکمیل شده جمع گردید. ابزار جمع آوری داده­ها پرسشنامه های استاندارد صفات پنج گانه شخصیت (NEO-FFI)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ[1] و پرسشنامه فرهنگ سازمانی هافستد[2] بود. آلفای کرونباخ کل پرسشنامه­، برابر با 0.713 گردید که نشان از پایایی مناسب ابعاد تحقیق می­باشد. داده­های تحقیق، با استفاده از تکنیک مدل معادلات ساختاری و نرم­افزار SMART PLS نسخه دوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج تحقیق، فرضیه­های اصلی و فرعی تأیید گردید. براین اساس ویژگی های شخصیتی بر فرسودگی شغلی تأثیری معکوس و معنادار داشته و فرهنگ سازمانی کارکنان نیز این اثر را تشدید می­ساخت. مطابق نتایج حاصل از فرضیه­های فرعی نیز مشخص گردید هر یک از مؤلفه­های صفات شخصیتی نئو شامل برونگرایی، وظیفه شناسی، ثبات عاطفی، گشودگی به تجارب و توافق پذیری بر فرسودگی شغلی تأثیری معکوس و معنادار داشتند.