هدف از این مقاله، توسعه یک مدل مفهومی برای توضیح و پیش ­بینی دستیابی به قابلیت­های پویا و مزیت رقابتی از طریق توجه به منابع انسانی سازمان است. این توسعه مفهومی با تکیه بر کاربرد "نظریه فازهای عمل" به عنوان چارچوب کلی توضیح این مساله که "چگونه سازمان و کارکنان به یکسری اهداف متعهد شده و به طور موفقیت آمیز آنها را دنبال می­ کنند، در پیوند با نظریه "خودمختاری" برای توضیح توسعه تعهدات افراد در سطح فردی که بتواند پیش نیاز تعقیب اهداف سازمان در سطح کلان سازمان را توجیه نماید، صورت پذیرفته است. مدل ارائه داده شده در دو سطح سازمانی با توجه به ابعاد ماموریت سازمان، برنامه­ریزی استراتژیک و قابلیت­های پویا در سطح سازمانی و در سطح فردی با توجه به درونی ­سازی اهداف فردی و برنامه­ های اجرایی، توسعه یافته است. انتظار می رود این مدل بتواند به ایجاد دانش در زمینه استراتژی­های رفتاری با توجه به ملاحظات انگیزشی در مدل­های مدیریت استراتژیک در سازمان­ها کمک نماید.