پیشرفت سریع تکنولوژی اطلاعات و رقابت جهانی منجر به عقب‌ماندگی سیستم‌های حسابداری مدیریت سنتی در تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیم‌گیری مدیریت، در مقایسه با سایر پیشرفت‌های تکنولوژیکی شده است. سیستم هزینه‌یابی برمبنای فعالیت ابزاری است جهت کمک به مدیریت سازمان‌ها تا تصویر درستی از بهای تمام‌شده کالاها و خدمات مختلف خود داشته باشند و چارچوبی است که بدان وسیله تصمیم‌گیری‌های مدیریتی و ارزیابی عملکرد سازمانی بهبود می‌یابد. مدیران با به‌کارگیری حسابداری مدیریت برمبنای فعالیت، بهتر قادر خواهند بود فعالیت‌های سودآور را از فعالیت‌های با سودآوری کمتر و یا حتی زیان‌ده تشخیص دهند؛ به عبارت دیگر، سیستم مدل هزینه‌یابی برمبنای فعالیت ابزاری را در اختیار مدیران قرار می‌دهد که آن‌ها را در امر تخصیص منابع به فعالیت‌هایی که سودآورند یاری نموده و برای حذف فعالیت‌هایی که زیان‌ده می‌باشند راهنمایی‌های لازم را به عمل می‌آورد. بر همین اساس هدف این پژوهش ارائه محدودیت‌های سیستم هزینه‌یابی سنتی بود که در ادامه بررسی مقایسه‌ای بین دو سیستم هزینه‌یابی سنتی و فعالیت‌گرا انجام شد.