نویسندگان از تجزیه و تحلیل اقتصادسنجی سری زمانی استفاده می‌کنند که با استفاده از روش‌های داده‌های پانلی غیرایستا برای تخمین ارتباط بین قانون حمایت از اشتغال و حمایت قانونی از اشکال مختلف اشتغال (پاره‌وقت، ثابت و کار آژانسی)، و نتایج اقتصادی با یک مجموعه داده براساس شاخص مرکز بازرگانی تحقیقات بازار کار (CBR-LRI) که ۱۱۷ کشور را از سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۳ دربرمی‌گیرد. یافته‌ها نشان می‌دهد که این قوانین در طول زمان اثر حمایتی بیشتری پیدا کرده‌اند و تقویت حمایت از کارگران با افزایش سهم نیروی کار در درآمد ملی، افزایش مشارکت نیروی کار، افزایش اشتغال و کاهش بیکاری همراه است، اگرچه در مقایسه با روندهای اقتصادی گسترده‌تر، مقادیر مشاهده‌شده کوچک هستند.