شركتهاي كوچك و متوسط در حال تجربه كردن يك جهش اساسي به سمت سيستم هاي اي آر پي[1] ابري مي باشد. اين سيستمها مي توانند سازماندهي كنند، داده هاي از راه دور را نگهداري كنند، روش " پرداخت بر اساس مصرف[2]" را بپذيرند و روشي را بكار ببرند كه اطلاعات مرتبط را از طريق پلتفرم رايانش ابري، فراهم مي كند. از اين رو، باعث مي شود كه سيستم اي آر پي ابري براي پايداري و بقا سازمانها بسيار كارآمد باشد و آنها را قادر سازد كه در بازار رقابتي امروز، به رقابت بپردازند. با اين حال، نرخ پذيرش اي آر پي ابري در شركتهاي كوچك و متوسط[3] خيلي كم ثبت شده است. براي رفع اين شكاف، هدف اين پژوهش، بررسي عواملي است كه بر روي پذيرش اي آر پي ابري تاثير مي گذارند و ايجاد يك مدل كاربردي براي اس ام اي ها مي باشد. مدل مبتني بر چارچوب مدلهاي TOE، DOI و FVM است. عوامل، برگرفته شده از اين سه مدل مي باشند كه از چهار بعد ساخته شده اند. بعد كار، فناوري، سازمان و محيط. شركت بنيان گستر اروند (سهامي خاص) براي مطالعه موردي انتخاب گرديد. جمعيت اين مطالعه شامل 150 نفر از اين سازمان مي باشدكه از اين بين 100 نفر بعنوان نمونه بصورت تصادفي با طبقه بندي نمونه گيري شدند. نرم افزار Smart PLS 2.0 براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه به ترتيب عامل تناسب محيط سازماني داراي بيشترين تاثير و عامل محيطي قانوني (نظارتي) داراي كمترين تاثير و يا بعبارت ديگر به ترتيب بعد كار، محيط، فناوري و سازمان بيشترين و كمترين تاثير را در پذيرش اي آر پي ابري دارند.