براساس تئوری نمایندگی، مدیران ممکن است تصمیماتی اتخاذ نمایند که هم‌راستا با منافع سهامداران نباشد. مدیرعامل به منظور استحکام جایگاه خود ممکن است به رفتارهای فرصت­طلبانه روی آورد. زمانی که مدیر عامل اقدام به متنوع­سازی می­کند، این احتمال وجود دارد که تضادهای نمایندگی بین مدیران و سهامداران تشدید گردد. همچنین، مرور ادبیات حاکی از آن است که در بسیاری از موارد متنوع­سازی باعث کاهش ارزش شرکت می­شود. این کاهش ارزش معمولاً به عنوان پیامد تعقیب استراتژی­های متنوع­سازی از سوی مدیران جهت کسب منافع خصوصی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه متنوع‌سازی شرکتی و چرخش مدیر عامل با توجه به نقش تعدیلگر درماندگی مالی است. در این راستا، تعداد 126 شرکت پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1390 تا 1395 انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه‌های پزوهش از الگوی رگرسیون لجستیک مبتنی بر داده­های تلفیقی استفاده شده است. یافته­های پژوهش حاکی از وجود رابطه معنی‌دار و مثبت بین متنوع‌سازي تجاری و چرخش مدیرعامل است. همچنین، نتایج نشان داد که درماندگی مالی رابطه بین متنوع‌سازي تجاری و چرخش مدیرعامل تعدیل مي‌کند.