توسعه پایدار و اقتصاد مبتنی بر دانش دو مفهوم اساسی هستند که توسط اکثریت کشورهای جهان از جمله کشورهای عضو اتحادیه اروپا مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی پیشرفت و دستیابی به توسعه پایدار با تاکید بر اقتصاد دانش بنیان برای دوره زمانی 1990 تا 2013 در کشور ایران می باشد. برای این کار با استفاده از مولفه های توسعه پایدار ( میزان تولید سرانه، عدالت توزیعی، عملکرد زیست محیطی ) و مولفه های اقتصاد دانش بنیان ( شاخص آموزش، شاخص توسعه انسانی، تعداد مشترکین تلفن ثابت ( به ازاء هر 100 نفر )، شاخص فناوری اطلاعات و تعداد مقالات علمی و فنی چاپ شده ) و با بکار گیری روش تحلیل عاملی دو شاخص جامع برای متغیرهای ذکر شده استخراج شد. و سپس با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی اصلاح شده ( FMOLS ) به بررسی ارتباط اقتصاد دانش بنیان با توسعه پایدار پرداخته شد. نتایج نشان داد که متغیر اقتصاد دانش بنیان تاثیر مثبت و معنی داری بر روی توسعه پایدار دارد. همچنین مطابق نتایج بدست آمده مشخص شد که متغیر گردشگری تاثیر مثبت و معنی دار و متغیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی تاثیر منفی و معنی داری بر روی توسعه پایدار در کشور ایران دارد. و در نهایت نتایج نشان داد که متغیر مجازی پروتکل ایمنی زیستی نیز تاثیر مثبت و معنی داری بر روی توسعه پایدار دارد.