به منظور بررسی عملکرد دانه و بیولوژیکی بوته در اکوتیپ‌های بومی سیاهدانه در منطقه‌ی پاکدشت، آزمایشی بصورت بلوک کامل تصادفی در مزرعه‌ی تحقیقاتی پردیس کشاورزی ابوریحان در سال زراعی 97-98 اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل 14 اکوتیپ بومی سیاهدانه بود که در 3 بلوک کشت شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که عملکرد دانه که مهم‌ترین هدف کشت این گیاه است، در بین اکوتیپ‌ها دارای اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 1 درصد بوده و بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به اکوتیپ‌های همدان (1844 کیلوگرم در هکتار) و اصفهان (754 کیلوگرم در هکتار) بود. میزان سبزینگی در بین اکوتیپ‌ها اختلاف معنی‌داری نداشت. وزن خشک برگ، ساقه و بوته در بین اکوتیپ‌ها در سطح احتمال 1 درصد دارای تفاوت معنی‌دار بود که بالاترین وزن خشک ساقه، برگ و بوته به ترتیب مربوط به اکوتیپ‌های اشکذر (3/1 گرم در بوته)، همدان (7/1 گرم در بوته) و اشکذر (46/2 گرم در بوته) بود. واحد سطح برگ که نمایانگر سطح برگ بیشتر و در نتیجه جلوگیری از هدر رفت نور و رسیدن آن به سطح خاک است نیز در اکوتیپهای اشکذر (3/82) و خاف (3/73) بیشترین مقدار را نسبت به سایر اکوتیپ‌ها دارا بودند. نتایج بدست آمده از این تحقیق و اهداف مورد بررسی نشان می‌دهد که اکوتیپ همدان با دارا بودن بالاترین عملکرد دانه در واحد سطح زمین در منطقه‌ی پاکدشت، بیشترین سازگاری و عملکرد را در این منطقه در مقایسه با سایر اکوتیپ‌ها دارا می‌باشد.