سیستم های برنامه ریزی منابع سازمان، سامانه های یکپارچه ای هستند که تمام ابعاد سازمان را تحت تأثیر قرار داده اند. این سیستم ها در زمره عظیم ترین و پیچیده ترین محصولات نرم افزاری در جهان محسوب شده و قابلیت عملکردی و مدیریتی قابل توجهی را برای سازمان به ارمغان داشته اند. معماری و ساختار سیستم های برنامه ریزی منابع سازمان به گونه ای است که یکپارچگی و جامعیت اطلاعات در سطح سازمان را فراهم نموده و جریان روان اطلاعات بین بخش های مختلف را فراهم می آورد. بنابراین هر ابزاری در حوزه تکنولوژی اطلاعات که به سازمان ها برای ممانعت از به هدر رفتن یکی از ارزشمندترین منابع آن ها کمک نماید و در عین حال سازمان را از حالت وظیفه ای به سمت فرایندگرایی یاری کند، در بهبود روش ها و افزایش بهره وری منابع سازمان مؤثر است. آخرین راهکار فناوری اطلاعات جهت تأمین نیازهای سیستمی و اطلاعاتی سازمان ها و برنامه ریزی بهینه منابع آنها با نگرش توأم درون سازمانی و برون سازمانی، سیستم برنامه ریزی منابع سازمان است که مجموعه فرایندهای عملیاتی و جریان اطلاعات یکپارچه ای را جهت بهره برداری بهینه از منابع سازمان با نگرش بر تغییرات مداوم ارائه می نماید. پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی، به عنوان ابزار توانمند ساز سازمانی ، نه تنها به بسترسازی ساختار سازمانی و فرآیندهای کاری (فروسیستم ها) توجه دارد که بسترهای فرهنگی اجتماعی و اقتصادی (فراسیستم ها) سازمانی را نیز مورد توجه قرار می دهد .