انعطاف پذیری مالی به عنوان درجه ای از ظرفیت یک شرکت است که می تواند منابع مالی خود را در جهت فعالیت های واکنشی تجهیز کند تا ارزش شرکت را به حداکثر برساند. یکی از شاخص های اندازه گیری انعطاف پذیری مالی نسبت اهرمی می باشد که کمتر شدن آن در سال های متوالی نشان دهنده انعطاف پذیری مالی شرکت می باشد. انعطاف پذیری مالی از عوامل کلیدی بقای سازمان و ابزاری برای برتری بر رقبا می باشد. انعطاف پذیری مالی می¬تواند توانایی شرکت را برای روبه رو شدن با وقفه های غیر منتظره در جریان وجه نقد افزایش دهد. هدف این تحقیق بررسی و تجزیه و تحلیل ارتباط بین نمایندگی و انعطاف پذیری مالی بر ارزش شرکت می باشد. این تحقیق دو فرضیه دارد. در فرضیه اول بیان می کند که بین نمایندگی و ارزش شرکت ارتباط معنی دار وجود دارد. در فرضیه دوم نیز بیان می کند که بین انعطاف پذیری مالی و ارزش شرکت ارتباط معنی دار وجود دارد. این تحقیق از جنبه هدف، از نوع تحقیقات کاربردی به شمار می رود .همچنین از بعد نحوه استنباط در خصوص فرضیه های پژوهش، در گروه تحقیقات توصیفی همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این تحقیق، شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه مورد استفاده نیز از طریق روش حذف سیستماتیک از جامعه آماری انتخاب شده است که شامل 1414 شرکت سال طی بازه زمانی سال 1388 لغایت 1394 می باشد. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها، Eviews می¬باشد. به¬منظور بررسی ارتباط بین متغیرهای مورد نظر، از رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد، بین نمایندگی و ارزش شرکت ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. علاوه بر این بین انعطاف پذیری مالی و ارزش شرکت نیز ارتباط معنی دار آماری وجود دارد.