یکی از مهم‌ترین مشکلات کشورهای غیر صنعتی، ضعف در رابطه ارگانیک بین تحقیقات و آموزش دانشگاه‌ها با بخش‌های صنعتی می‌باشد،درحالی که بدون تقویت ارتباط و همکاری صنعت و دانشگاه، رقابت پذیری کشور کاهش می‌یابد. اين مقاله با عنوان " بررسي ارتباط صنعت خودرو و دانشگاه به منظور ارائه مدلي جهت ارتقاي ارتباط اين دو نهاد" تدوين گرديد و نتيجه تحقيق در اين زمينه مي باشد. به منظور گردآوري اطلاعات جهت تدوين ادبيات تحقيق از روش مطالعات كتابخانه اي و بررسي اسناد و مدارك بهره گرفته شده، سوالات پرسشنامه به صورت مصاحبه با افراد جامعه آماري تكميل و داده ها و اطلاعات اصلی طرح به كمك پرسشنامه، جلسات بحث گروهي و مصاحبه گردآوری شده است . روایی پرسشنامه به تائید متخصصین موضوعی رسیده و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ برابر با 97% است. روش تحلیل داده ها برای آزمودن فرضیات در این پژوهش به صورت توصيفي و استنباطي می باشد. جامعه و نمونه آماري اين تحقيق جمعي از اساتيد ‌و دست اندركاران ارتباط با صنعت در دانشگاه و جمعي از مديران و متخصصان حوزه صنعت خودرو و دفاتر ارتباط با دانشگاه در صنعت خودرو و همچنين افراد صاحبنظر در حوزه بازرگاني، اصناف، نهادها و بخش خصوص مي باشند. تعداد 130 نفر به عنوان نمونه آماري به پرسشنامه تحقيق پاسخ داده اند. مولفه هاي ارتباط صنعت خودرو با دانشگاه بر اساس نتايج تحقيق حاضر، عبارتند از : مولفه هاي قانوني، ‌ارتباطي، ‌انتظاري، فردي، محيطي، ‌سازماني، ‌نهادي- فرهنگي.