این پژوهش باهدف پیش‌بینی فرسودگی زناشویی براساس بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی انجام‌شده است. تحقیق حاضر،ازنظر هدف کاربردی،ازلحاظ نوع بررسی به‌صورت میدانی، از حیث گردآوری داده‌ها به‌صورت پیمایشی وازلحاظ تحلیل توصیفی-همبستگی است جامعه آماری تحقیق حاضرکلیه زوجین (مرد وزن)ساکن شهر اقلیدهستندکه درنیمه اول سال98به مراکزمشاوره خانواده مراجعه کرده‌اند.نمونه موردبررسی شامل50 نفر(25نفرمرد و25 نفرزن)به شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدندوازپرسشنامه‌های فرسودگی زناشویی، مقیاس بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی26سوالی( (WHOQOL-BREاستفاده شد.نتایج نشان داد بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی 62درصد فرسودگی زناشویی را پیش‌بینی می‌کند و بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی با فرسودگی زناشویی مردان رابطه وجود داردو بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی 61 درصد فرسودگی زناشویی را پیش‌بینی می‌کند.همچنین بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی می‌تواند 63درصد فرسودگی زناشویی زنان را پیش‌بینی کند.از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که با بهبود شاخص های بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی می توان فرسودگی زناشویی را کاهش داد.