اين آزمايش طی سال زراعي 1393 با استفاده از 14 ژنوتیپ گندم و بر اساس طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان از استان اردبیل انجام گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی، به جز صفات سختی دانه و گلوتن خشک، بقیه صفات اختلاف معنی¬داری در سطوح احتمال 5 و 1% داشتند. از نظر محتوای پروتئین ارقام پیشگام، تجن، طوس و شیرودی بدون داشتن اختلاف معنی دار آماری، بیشترین میزان محتوای پروتئین را داشتند که حاکی از تنوع ژنتیکی بالا بین ژنوتیپ¬ها به منظور گزينش بهتر براي صفات مورد ارزیابی بود. از نظر رسوبSDS، 50% نمونه ها، شاخص گلوتن 71% نمونه ها و از نظر عدد زلنی 85% نمونه ها گروه برتر را به خود اختصاص دادند.