یکی از راه‌های مهم سازگاری با خشکی و جلوگیری از روند بیابان‌زایی استفاده مفید از منابع آب است و باید سعی کرد تا حد ممکن از ریزش‌های جوی، جریان‌های سطحی و منابع آب زیرزمینی به نحو مطلوبی استفاده شود. براساس گزارش هوا و اقلیم، میزان نزولات جوی در محدوده مورد مطالعه به دلیل واقع شدن در مدارات جغرافیایی 29 درجه شمالی، دوری از اقیانوس‌ها و... در حد متوسط می¬باشد، منشأ بارندگی‌های منطقه غالبآ مدیترانه¬ای بوده که در نتیجه علاوه بر میزان کم بارندگی، بارندگی¬ها دارای پراکنش نامناسب، تداوم ریزش کوتاه و با شدت زیاد می¬باشد. بارندگی¬ها معمولا زمستانه و خارج از فصل رویش گیاهان نازل می¬شود. این مقاله سعی دارد با توجه به شرایط اکولوژیک منطقه بهترین روش را به منظور بهره برداری بهینه از آب‌های سطحی و جلوگیری از هدررفت آب، معرفی نماید. با توجه به روش‌های مختلف مدیریت هرز آب، عملیات مختلفی جهت پیشنهاد در محدوده مورد مطالعه وجود دارد که با توجه به شرایط منطقه عملیات احداث هلالی¬های آبگیر توصیه شده است. عملیات پیشنهادی امکان بهره‌برداری از آب‌های سطحی در جهت احیا وتوسعه پوشش گیاهی منطقه را فراهم نموده، از فرسایش خاک جلوگیری کرده، سفره¬های آب زیرزمینی را هم تغذیه میکند و اجرای آن با حداقل امکانات و هزینه امکان‌پذیر میباشد و در حداقل زمان ممکن قابل اجرا است.