ارزيابي توان اكولوژيك، سنجش موجودي و توان بالقوه سرزمين با ملاك‌ها و معيارهاي مشخص و از پيش طرح‌ريزي شده است .اين مطالعات به عنوان پايه‌اي براي تصميم‌گيري و برنامه‌ريزي استفاده از سرزمين در تمام نقاط جهان به كار گرفته مي‌شود. اين امر به دليل ضرورت انتخاب و بهره‌برداري بهينه از پتانسيل اكولوژيك سرزمين در قالب مطالعات برنامه‌ريزي و مديريت زيست محيطي به منظور حصول به اصل توسعه پايدار است. هدف از انجام اين پروژه بكارگيري دانش آمايش سرزمين در پهنه‌بندي منطقه مورد مطالعه جهت استفاده بهينه از توان بالقوه منطقه مي‌باشد. مطالعه موردي در اين تحقيق حوزه قوری‌چای استان گلستان است. روش كلي تحقيق، فرآيند ارزيابي توان اكولوژيكي است. ابتدا منابع اكولوژيكي شناسايي شدند. براي تهيه نقشه‌هاي لازم ابتدا كار شناسايي، تهيه و توليد منابع پايدار و ناپايدار انجام و معيارها و متغيرهاي مورد نظر براي ارزيابي منطقه مشخص شد. در ادامه نقشه هاي منطقه مورد بررسي (به كمك نرم افزار GIS) به شبكه هايي از مربع (پيكسل) تقسيم و سپس منابع اكولوژيكي مرتبط با كاربري مورد نظر در اين شبكه‌ها شناسايي و بر اساس پارامترهاي متعددي براي اختصاص اراضي به 7 نوع كاربري (كشاورزي فاریاب، مرتع‌داري، جنگل‌داري، باغ‌داری، توريسم متمرکز، توریسم گسترده و توسعه شهري، صنعتي و روستايي) نمره‌دهي شدند. در نتيجه در پايان فرآيند ارزيابي و پس از تلفيق نقشه‌ها و تعيين توان منطقه و با توجه به اینکه منطقه دارای پتانسیل بالایی از نظر کوهستانی بودن و جنگلی دارد بیشترین درصد منطقه به کاربری توریسم گسترده اختصاص داده شد و کمترین درصد منطقه به کاربری توسعه شهری، صنعتی و روستایی اختصاص داده شد.