منابع آب شیرین در هر کشور محدود و بهربرداری از آن دراز مدت موجب کم آبی و یا بی آبی خواهد گردید در طی دهه های آینده ی آب منبع و عامل بحران برای حیات کشور های خشک و نیمه خشک خواهد بود تا آنجا که تنش های سیاسی بین کشور های همسایه بر سر استفاده از آب رودخانه ها و دریاچه ها و مخازن آبهای زیرزمینی بین الملل ممکن است تا سر حد جنگ هم پیش برود ضمن اینکه پروژه های آتی قطعاً با هزینه های بالاتری مواجه و دستیابی به آن مشکل تر خواهد بود. اﻳﺮان کشوری است که ﻣﻴاﻧﮕﻴن بارش سالانه در آن حدود 225 تا 250 ﻣﻴﻟﻴﻤتر می باشد و بدﻳﻦ ترﺗﻴب کمتر از ﻳﮏ سوم متوسط بارش های کره زﻣﻴن را درﻳافت می کند. نظام رﻳزش نزولات جوی به نحوی است که توزﻳﻊ زمانی و مکانی ﻳﮑﻨواختی در کل کشور نداشته و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ تقاضای آب در زمان وقوع کمترﻳﻦ بارندگی است. امروزه مسئله آب در بسیاری از مناطق جهان به ویژه ایران به یک بحران جدی تبدیل شده که این امر بازنگری مجدد در وضعیت و تعیین منابع بالقوه آب و برنامه ریزی در منابع آب را به عنوان یک ضرورت می طلبد. این مقاله با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مقالات به مطالعه وضعیت، علل و راهکارهای مقابله با بحران آب در ایران می پردازد.