تولید محصولات کشاورزی ماهیتا فعالیتی ریسکی است و ریسک یکی از مواردي است که باعث عدم تخصیص بهینه منابع در کشاورزي شده و تصمیم¬گیری کشاورزان را با مشکل مواجه ساخته و گاه ضرر¬های هنگفتی به آنان تحمیل می¬کند. روش¬های متفاوتی در زمینه مدیریت ریسک وجود دارد که یکی از آنها استفاده از نظریه بازی¬ها است. از این رو، در این مطالعه با استفاده از این نظریه به بررسی تأثیر ریسک بر انتخاب الگوی کشت بهینه محصولات زراعی دیم استان کردستان پرداخته شده است. با توجه به اینکه ریسک¬های قیمتی و ریسک عملکرد، همگی به درآمد و سود منتقل می¬شود، در این مطالعه نوسانات درآمد (ارزش سود ناخالص تولید) به عنوان شاخص ریسک در نظرگرفته ¬شد. داده¬های مورد نیاز مطالعه با استفاده از آمارهای بانک هزینه تولید محصولات کشاورزی در طی سالهای زراعی 91-1390 تا 80-1379 استخراج گردید. الگوی کشت بهینه استان در دو حالت عدم توجه به ریسک و استفاده از مدل برنامه¬ریزی خطی ساده و منظورکردن ریسک در تعیین الگوی بهینه و استفاده از مدل برنامه¬ریزی خطی ماکسی¬مین و مینی¬ماکس تعیین گردید. نتایج حاکی از آن است که الگوی کشت نسبت به وجود ریسک واکنش نشان داده است. این مسئله به¬ویژه در مورد محصولات گندم و جو قابل مشاهده است. با وارد کردن ریسک سطح زیر کشت گندم و جو افزایش زیادی می-یابد. یکی از مهمترین شرایط پذیرش ریسک از سوی کشاورزان انجام به¬ موقع عملیات زراعی و کاهش هزینه¬های متغیر تولید می-باشد. انجام به¬ موقع عملیات زراعی می¬تواند نقش بسزایی در جلوگیری از نوسانات و تنگناهای دسترسی به منابع داشته باشد. همچنین گرایش به کشت محصولات تحت حمایت دولت، برای محافظت در مقابل ریسک وجود دارد. اعطای تسهیلات ارزان قیمت جهت تهیه نهاده¬های تولید، تقویت زیر¬ساخت¬های تولیدی نظیر تسریع در طرح یکپارچه سازی اراضی، توانمندسازی تعاونی¬های روستایی در جهت افزایش قدرت چانه‌زنی زارعین و تاثیرگذاری بر بازار، مشارکت بیشتر بخش خصوصی و تجاری سازی بنگاه‌های تولید برای توانمندسازی کشاورزان جهت انجام به موقع عملیات زراعی به عنوان مهمترین راهکارهای کاهش ریسک در سامانه تولید و رغبت کشاورزان به تغییر الگوی کشت پیشنهاد می¬شود.